Borstvoeding geven

Borstvoeding geven is het mooiste cadeau dat je als moeder aan je kindje kan geven. In borstvoeding zitten nu eenmaal de beste stoffen die je kindje nodig heeft. Maar hoewel borstvoeding geven in eerste instantie gemakkelijk lijkt, blijkt dat in veel gevallen lang niet altijd zo te zijn. Ik heb tijdens mijn zwangerschap de cursus ‘Samen bevallen’ gevolgd en hierin kregen we informatie over borstvoeding geven. Via de kraamzorg konden we in het ziekenhuis een informatieavond volgen over borstvoeding. Verder kregen we via de verloskundige ook de nodige folders mee, dus we waren best goed voorbereid. Maar toen onze dochter uiteindelijk werd geboren, bleek borstvoeding geven toch niet zo gemakkelijk te zijn.

Mijn problemen met borstvoeding geven

Ik bleek namelijk niet voldoende melk te geven, waardoor mijn dochter in korte tijd 10% van haar geboortegewicht verloor. We moesten haar daarom vrij snel bijvoeding geven door middel van fingerfeeding. Ik moest na het aanleggen druk met de kolf in de weer om de productie van de melk te stimuleren. Dit is niet het leukste om te doen als je net bent bevallen, maar ik wilde graag het beste voor mijn meisje. Door het kolven konden we wel resultaat zien en de productie werd langzaam meer. Maar om aan te komen moest onze dochter nu wel na het drinken aan de borst een flesje gekolfde melk drinken. Zo konden we zien wat er in ieder geval in ging. De kraamzorg heeft mij er goed mee geholpen, maar tegen het einde van de kraamweek begon ik wel wat last te krijgen van harde plekken in mijn borst. Ze gaf mij het advies om deze weg te masseren tijdens het drinken van de baby. Dit heb ik ook gedaan, maar helaas kreeg ik toch een borstontsteking. Geen pretje kan ik je vertellen. Ik kreeg van de huisarts antibiotica die geen kwaad kon voor het kind en na een week flink ziek te zijn geweest leek het minder te worden. Maar helaas had ik de pech dat de ontsteking niet helemaal was verdwenen en een paar dagen nadat de kuur was afgelopen kwam de ontsteking weer terug. Zo langzamerhand werd ik wat radeloos van het geven van borstvoeding. Door de ontsteking deed het voeden pijn. Ik was er lang mee bezig, want ik moest haar 20 minuten laten drinken per borst. Daarna nog eens 10/15 minuten per borst nakolven en haar dat nog eens geven. Al met al een lange bezigheid, als je je kindje om de drie uur moet voeden.

De ‘druk’ uit je omgeving

Door de borstontstekingen was de productie van de melk weer teruggelopen en bij het consultatiebureau bleek dan ook dat onze dochter niet voldoen aankwam. Zij gaven toen het advies om om de twee uur te voeden. Dat was echt pittig. Om je heen voel je de druk dat je kindje aan moet komen, maar het is met borstvoeding nu eenmaal lastiger dan met flesvoeding. Met flesvoeding zie je wat erin gaat en met borstvoeding niet. Dit is vooral lastig als je niet voldoende melk produceert. Bij het consultatiebureau zijn ze erg gericht op schema’s. Je kindje moet netjes groeien volgens de curve, maar ja ieder kind is anders. Ik ben zelf van mening dat er meer gekeken moet worden naar de stijgende lijn. Het ene kindje doet er nu eenmaal wat langer over dan het andere en daarbij kunnen verschillende factoren een rol spelen. Als ze de tijd nemen om naar het gehele plaatje kijken en het soms wat tijd geven, hoeven ze niet altijd meteen in te grijpen.

Durf hulp te vragen

Toen ik voor de tweede keer borstontsteking kreeg wilde ik eigenlijk niet weer aan de antibiotica. Ik ben toen op zoek gegaan naar een lactatiekundige. Mijn lactatiekundige was Annelies van den Heuij. Zij heeft mij zonder antibiotica van de borstontsteking afgeholpen. Ze heeft met mij meegekeken tijdens het voeden zodat ze mij tips kon geven over hoe mijn dochter nog beter kon drinken en het voor mij het prettigste was. Met deze adviezen kon ik gelukkig weer op een prettige manier verder met borstvoeding geven. Ik had helaas wel de pech dat ik na de borstontstekingen ook nog eens last kreeg van spruw. Dit is een schimmelinfectie. Doordat een schimmelinfectie besmettelijk is kreeg mijn dochter hier ook last van. Bij haar zagen we namelijk witte plekjes in haar mond. Hier moesten we dus allebei voor behandeld worden. Annelies heeft mij hier ook goed bij geholpen. Nadat alle kwaaltjes over waren ben ik de borstvoeding langzaam gaan afbouwen. Totaal heb ik 3,5 maand borstvoeding kunnen geven en meer zat er voor mij helaas niet in.

Wat heb ik geleerd?

Het geven van borstvoeding vond ik ondanks de problemen toch heel bijzonder om mee te maken. Het is speciaal dat jij als moeder je pasgeboren kindje kunt geven wat hij/zij nodig heeft. Het is heel intiem en schept een speciale band tussen jou en je kind. Ik vind het jammer dat ik het niet langer heb kunnen geven, want door de problemen die ik heb gehad was mijn melkproductie niet meer gelijk aan haar behoefte. Het advies dat ik anderen kan meegeven is dat je goed naar je eigen gevoel moet luisteren en duidelijk je grenzen moet aangeven. Blijf dit ook bespreken met je partner. Het is goed om over je gevoel te blijven praten. Je zult waarschijnlijk ook veel adviezen van mensen in je omgeving krijgen, maar luister alleen naar de dingen waarbij jij je prettig voelt. Als je echt tegen problemen aanloopt zou ik zeker contact opnemen met een lactatiekundige. Zij hebben er hun werk van gemaakt om te helpen bij problemen en in de meeste gevallen wordt dit ook nog eens geheel of gedeeltelijk vergoed door je zorgverzekering.

Ik ben erg benieuwd naar jullie verhalen over het geven van borstvoeding. Wat zijn jullie ervaringen en tegen welke problemen zijn jullie aangelopen?